(for the english verison see: Life in the African bush)
Het is half negen ‘s avonds, onze gasten zijn net terug van een gamedrive en zitten te eten als we iets horen in de bush. Het klinkt een beetje als grommen en we denken dan ook even aan leeuwen. Maar het geluid is niet dat van een leeuw en vlak daarna zien we een grote schaduw net achter de drinkplaats voorbij lopen. Het is een olifant en deze maken wel vaker een laag rommelend geluid. We zien nog meer grote en kleinere schaduwen en beseffen dat het een kudde is. Eerst lijkt het erop dat de olifanten net buiten het licht van onze drinkplaats voorbij zullen lopen maar dan draait er één af en komt naar de drinkplaats. Al snel volgt er een tweede olifant en een derde. Er wordt wat gedronken en gegeten van het riet
in onze waterplas. Twee jonge olifanten van een jaar of acht duwen elkaar een beetje aan de kant en dan komt er een moeder met een heel kleintje aan. Hoewel het baby olifantje zijn slurf al weet te gebruiken (iets wat ze in de eerste maanden nog moeten leren)is hij zeker niet ouder dan een jaar. Zeker een halfuur kijken we naar dit schouwspel en dan trekken de olifanten langzaam verder. De drinkplaats blijft een beetje rommelig achter.
Het is half negen ‘s avonds, onze gasten zijn net terug van een gamedrive en zitten te eten als we iets horen in de bush. Het klinkt een beetje als grommen en we denken dan ook even aan leeuwen. Maar het geluid is niet dat van een leeuw en vlak daarna zien we een grote schaduw net achter de drinkplaats voorbij lopen. Het is een olifant en deze maken wel vaker een laag rommelend geluid. We zien nog meer grote en kleinere schaduwen en beseffen dat het een kudde is. Eerst lijkt het erop dat de olifanten net buiten het licht van onze drinkplaats voorbij zullen lopen maar dan draait er één af en komt naar de drinkplaats. Al snel volgt er een tweede olifant en een derde. Er wordt wat gedronken en gegeten van het riet
in onze waterplas. Twee jonge olifanten van een jaar of acht duwen elkaar een beetje aan de kant en dan komt er een moeder met een heel kleintje aan. Hoewel het baby olifantje zijn slurf al weet te gebruiken (iets wat ze in de eerste maanden nog moeten leren)is hij zeker niet ouder dan een jaar. Zeker een halfuur kijken we naar dit schouwspel en dan trekken de olifanten langzaam verder. De drinkplaats blijft een beetje rommelig achter.
Deze ochtend was er weer een grote stier met een paar jongere mannetjes op sleeptouw. Het is verbazingwekkend hoe stil deze reuzen zich door de bush bewegen en je hoort ze dan ook niet aankomen. Pas als ze een modderbad nemen of beginnen te eten hoor je het gespetter of gekraak. De kudde van gisteravond had dan ook gemakkelijk onopgemerkt voorbij kunnen trekken. Eergisteren hadden we ’s middags al een grote mannetjes olifant bij de andere drinkplaats en ook deze olifant hadden we niet aan horen komen. Pas het gespetter van zijn modderbad maakte ons attent op het feit dat hij er was. Wat later, toen hij allang weer in de bush verdwenen was, maakte een machtig gekraak van een boom die omgeduwd werd ons duidelijk dat hij niet ver weg was. Dit soort dingen maakt het leven hier in de bush nu zo bijzonder en onverwacht.
Groetjes uit de bush
Miriam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten