De wilde honden in Balule

Geweldige week gehad. Onze gasten zagen maar liefst vier van de big five op hun game drive en de neushoorn zagen ze de dag ervoor al op weg naar onze lodge. We hadden buffels onder onze brug, leeuwen die dichtbij brulden en olifanten rond het kamp. Het hoogtepunt voor mij was de wilde hond die langs het pad lag toen ik de jongens naar school bracht.
Geweldig moment op een gewone doordeweekse dag.
Een week eerder zagen we al drie wilde honden die een jonge kudu ons hek in joegen. Het feit dat we naar buiten kwamen om te kijken wat het lawaai was redde het leven van deze kudu. Ook op de game drive zijn de wilde honden de afgelopen weken een paar keer gespot. Fascinerende dieren, ik ben hoop ze nog eens te zien voordat ze weer verder trekken.

Groetjes uit de bush,
Miriam

Emigreren, een grote stap of toch niet?

Een aantal mensen zet de stap daadwerkelijk, anderen dromen erover maar de meeste mensen vinden emigreren een grote stap en blijven liever in hun vaderland. Maar is deze stap wel zo groot?

Mijn verhaal

Zeven jaar geleden emigreerde ik met mijn man naar Zuid-Afrika. In een privé reservaat grenzend aan het Krugerpark begonnen we een kleine lodge en volgende we onze droom om in de bush te wonen. Inmiddels hebben we hier ons leven opgebouwd. Onze drie kinderen zijn hier geboren en de oudste twee gaan intussen al naar school. We hebben het hier erg naar onze zin en genieten nog vrijwel dagelijks van het leven in de bush. Natuurlijk zijn er ook nadelen verbonden aan het wonen in een ander land. Het gemis van vooral familie is altijd op de achtergrond aanwezig. Toch heb ik geen moment spijt gehad van mijn beslissing. Vooral onze Nederlandse gasten vragen nogal eens “mis je Nederland niet?” of, “was het geen grote stap?”.
Lees verder op Plazilla.