Olifanten op bezoek

(for the english verison see: Life in the African bush)
Het is half negen ‘s avonds, onze gasten zijn net terug van een gamedrive en zitten te eten als we iets horen in de bush. Het klinkt een beetje als grommen en we denken dan ook even aan leeuwen. Maar het geluid is niet dat van een leeuw en vlak daarna zien we een grote schaduw net achter de drinkplaats voorbij lopen. Het is een olifant en deze maken wel vaker een laag rommelend geluid. We zien nog meer grote en kleinere schaduwen en beseffen dat het een kudde is. Eerst lijkt het erop dat de olifanten net buiten het licht van onze drinkplaats voorbij zullen lopen maar dan draait er één af en komt naar de drinkplaats. Al snel volgt er een tweede olifant en een derde. Er wordt wat gedronken en gegeten van het riet

Zwemmen

(for the english verison see: Life in the African bush)
Het is eind maart en dat betekend dat het zwemseizoen hier in Zuid-Afrika afgelopen is. Het is nog wel warm genoeg en onze Europese gasten gaan nog gewoon het zwembad in, maar voor de Zuid-Afrikanen is het zwemseizoen ten einde. Op school wordt dit voor de laagste klassen elk jaar afgesloten met een froggy-gala. Hierbij worden alle kinderen van de kleuterschool en hun ouders uitgenodigd voor een ochtend waterpret in het zwembad van school. Dit vindt plaats op de laatste vrijdag in februari en daarna wordt er op school niet meer gezwommen.

Hier op de lodge doen we in maart nog wel af en toe

Hoort wie tikt daar…

(for the english verison see: Life in the African bush)
Al wekenlang worden we geterroriseerd door vogels.

Het gaat om een paar hornbills, of neushoornvogels, ook wel bekend als Zazoe uit de leeuwen- koning. Elke ochtend zodra het licht wordt beginnen ze tegen ons raam te tikken. Nu hebben deze vogels een behoorlijke snavel en maakt het dus best een herrie. Aangezien het hier in Zuid-Afrika nog nazomer is, is het ’s ochtends al vroeg licht en we vinden het niet bepaald fijn om zo vroeg in de ochtend wakker te worden van dat getik.

We hebben de vogels al vele keren weggejaagd

Giraffen en braaien

(for the english version see: Life in the African bush)
Het is zaterdag en we hebben geen gasten op de lodge. Ook het personeel is naar huis voor het weekeind en we hebben de lodge helemaal voor ons alleen. In het weekeinde doen we altijd al wat rustiger aan en vandaag hebben we ons zelf helemaal vrij gegeven. Ik zit lekker relaxed op het terras en lees een tijdschrift terwijl ik de kinderen een beetje in de gaten houdt die lekker samen spelen. Ineens zie ik iets bewegen in de bush, een lange nek steekt boven de struiken uit en beweegt in de richting van onze drinkplaats. Als ik wat dichterbij kom zie ik nog meer giraffen staan eten van de bomen. De giraf die ik als eerste zag blijft bij de rand van het water staan, dan gaan zijn lange voorpoten verder uit elkaar en buigt hij zich voorover

Stroomuitval

(for the english version see: Life in the African bush)
Het is vrijdagochtend kwart over zes, we zijn al wakker maar liggen nog in bed. Over een kwartiertje moet ik met Niels, die nog wel slaapt, opstaan. Dennis hobbelt al vrolijk rond.

Ineens horen we een harde klap en meteen gaat de stroom uit. We zijn nu toch klaarwakker en gaan maar meteen uit bed. Corné gaat poolshoogte nemen en komt na een paar minuten melden dat twee van de zekeringen van onze drie-fasen stroom eruit zijn geklapt. We bellen meteen de Eskom (onze stroom leverancier) en krijgen te horen dat er binnen 6 uur iemand zal komen om het probleem te verhelpen. Gelukkig doet één fase het nog en dat is precies degene waar ons kantoor en de keuken op aangesloten zijn dus de computer

Adembenemende sterren

(for the english version see: Life in the African bush)
Als kind had ik al een fascinatie voor sterren. Ik was, denk ik een jaar of negen toen mijn zwager me voor het eerst de grote beer aanwees en vanaf dat moment was ik verkocht. Hoewel ik in Nederland ook al een boek over astronomie had en ik tijdens onze reizen al vaak naar de sterrenpracht van het zuidelijk halfrond had gekeken, kwam de echte fascinatie pas toen ik hier kwam wonen. Vooral in de winter is de hemel zo helder dat je de band van de Melkweg prachtig kunt zien liggen.

Corné kreeg ook belangstelling en samen keken we naar die sterrenpracht waar we toen nog niet veel van wisten. Van bevriende gidsen leerden we wat basis dingen over het Zuiderkruis

Aardig zijn voor je computer

Op onze lodge krijgen we allerlei mensen over de vloer en velen hebben een interessant verhaal. Zo hadden we met Oudjaar een aardige Amerikaan te gast die in de IT-sector werkzaam was. Hij had verschillende dingen in die richting gedaan maar legde zich nu op toe problemen met computers op te lossen voor mensen. Als computergebruiker met niet al te veel verstand van computers

een cobra in mijn keuken

(for the english version see: Life in the African bush)
Gistermiddag liep ik de keuken in om wat te drinken te pakken voor de kinderen toen ik ineens een slang weg zag kronkelen. Ik zag nog net zijn staart verdwijnen achter wat spullen. Nu zijn we in de zeven jaar hier in de bush wel wat gewend dus bleef ik nogal rustig. Ik pakte eerst het drinken voor de kinderen en bracht het naar buiten. Omdat ik niet het risico wilde nemen

het is nooit saai hier in de bush

olifant in onze achtertuin

We wonen nu zeven jaar hier in het Balule Privé Reservaat en we hebben intussen al veel dieren gezien rondom ons huis en ook het nodige meegemaakt. Toch vind ik het nog steeds bijzonder om deze dieren gewoon in onze achtertuin te hebben.  

Soms zien we een aantal dagen niet zoveel en dan ineens staat er een waterbok of een kudu naar je te kijken als je naar buiten komt lopen. Vorig jaar hebben we vier van de "grote vijf" gezien. In de winter zien we altijd wel olifanten en dit jaar zagen we ook veel buffels, een paar keer zelfs een grote kudde van wel meer dan 100. Eenmaal liep er een luipaard

zomaar voorbij onze drinkplaats, net toen onze gasten zaten te eten. En we zijn een paar keer zo gelukkig geweest om leeuwen te zien dicht bij onze lodge. Eenmaal hebben ze zelfs recht voor ons terras een buffel gedood! Alleen de neushoorn ontbreekt nog om deze grote vijf compleet te maken en dat lijkt slechts een kwestie van tijd omdat  we vorige week sporen van een neushoorn met jong in onze droge rivierbedding vonden.

Als ik ‘s ochtends om 7 uur de poort uitrijdt om onze oudste zoon Niels naar school te brengen staat er ineens een giraf midden op het pad. We blijven even stilstaan om van dit moment te genieten. Langzaam loopt de giraf een stukje de bush in waar hij op zijn beurt naar ons gaat staan kijken terwijl we langzaam voorbijrijden. Een stukje verder zien we een groepje impala’s en twee jakhalzen steken de weg over. Een poosje later als ik weer naar huis rijdt zie ik zebra’s en wildebeesten en besef ik weer eens hoe bevoorrecht ik ben om hier te wonen te midden van al deze prachtige dieren.

groetjes uit de bush,
Miriam