Sinds ongeveer anderhalf jaar ga ik twee of drie keer per week naar een sportklasje. De tijd sluit perfect aan op de schooltijd van Niels, ik breng hem rond tien voor half 8 naar school en om half 8 begint mijn les. Deze “movement class” zoals het heet, duurt 45 minuten en is heel gevarieerd. De oefeningen zijn een mix van pilates, yoga, steps en werken met gewichtjes en zijn erop gericht je houding te verbeteren, spieren te ontwikkelen en je soepel te houden. Onze leraar, Vinnie, is niet alleen een goede leraar met kennis van zaken maar heeft ook veel humor. Behalve gesport wordt er dan ook regelmatig gelachen in ons klasje dat voornamelijk uit vrouwen bestaat.
Door ziekte (eerst de kids en daarna ikzelf) en schoolvakantie van Niels was het er al ruim een maand niet van gekomen om te gaan sporten. Meestal ga ik in de schoolvakantie toch wel
één of twee keer per week naar het klasje omdat ik toch in het dorp moet zijn voor boodschappen. Dit keer kon ik me er in de winterse kou echter niet toe zetten om zo vroeg op te staan alleen om te kunnen gaan sporten. Afgelopen maandag is de school weer begonnen en dinsdag was het mijn beurt om Niels weg te brengen en ging ik dus voor het eerst weer sporten. Ik werd meteen gestraft voor mijn luiheid want de dag erna had ik flinke spierpijn in benen en billen. Manmoedig ging ik toch weer naar mijn klasje en hoewel het na de warming up beter ging met mijn benen moesten nu mijn armen het ontgelden. We werkten met de gewichtjes en nog diezelfde dag kon ik de gevolgen ervan al voelen. Het zal wel een paar weken duren voordat mijn lichaam weer aan de beweging gewend is en niet meer zo hard protesteert. Tot die tijd moet ik dus maar even op mijn tanden bijten.
De volgende vakantie valt gelukkig in de zomer en dat maakt het veel gemakkelijker om toch regelmatig vroeg op te staan en naar de sportklas te gaan.
Groetjes uit de bush
Miriam
Miriam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten