(Spannende) ontmoetingen in de bush

(for the english verison see:
 Life in the African bush)
Sinds ik hier in de Zuid-Afrikaanse bush woon heb ik regelmatig onverwachte, leuke en soms ook spannende ontmoetingen. Een leuke ontmoeting was bijvoorbeeld de giraffenmoeder met baby die laatst op de weg stond toen ik Niels naar school ging brengen. Ook de impala’s, zebra’s en wildebeesten die ik zag op weg terug naar huis vallen onder deze categorie. In de zeven jaar dat we nu in Balule Natuur Reservaat wonen heb ik al veel van deze ontmoetingen gehad met allerlei dieren die ik op weg van en naar het dorp tegenkwam of gewoon vanaf ons terras kon zien. Ook na zeven jaar vind ik het nog steeds bijzonder om vanuit het raam van ons kantoortje ineens dieren voorbij te zien komen.

Onverwachts was de olifant die vorige week ineens naar onze drinkplaats

kwam lopen. Ik kwam buiten lopen en ineens kwam er een grote grijze gedaante uit de bosjes. Hij dronk even wat en liep toen al etend op zijn gemak weer weg. In deze categorie hoort ook de kudde van wel meer dan 100 buffels die in het afgelopen jaar al een aantal keer ineens bij onze drinkplaats opdook. In februari bracht ik Niels naar zijn school, die ook in een reservaat ligt, waar op nog geen 50 meter van zijn klas twee wilde honden op het pad lagen! Of wat te denken van het luipaard het op een avond ineens langs liep in het licht van de spotlight terwijl onze gasten op het terras zaten te eten. Maar het meest onverwacht en beste onverwachte ontmoeting ooit blijft dat van mijn zus die in 2009 voor het programma Onverwacht Bezoek ineens voor mijn neus stond!

Spannende ontmoetingen waren er ook. Zo hadden we een keer een cobra achter de speelgoedkist van Niels hier op ons terras. Met een lange stok hebben we hem uiteindelijk weg weten te jagen. We hebben al veel ervaring in de bush en gaan ook wel eens een stukje lopen. Ondanks alle ervaring is het toch altijd spannend om één van de “Big Five” tegen te komen. Ik heb al eens bijna oog in oog gestaan met een buffel en op een keer stond er een olifant voor de poort zodat ik niet terug naar binnen kon en om moest lopen. Hoewel ik al vaak leeuwen gezien heb vanuit de auto en zelfs vanuit een open auto was ik ze (gelukkig) nog nooit te voet tegen gekomen, tot dit jaar… Corné en ik gingen laat in de middag nog even een stukje lopen. We waren nog geen 5 minuten op weg toen we ineens een grauw hoorden en er op zo’n 30 meter een leeuwin opsprong uit de bosjes en weg liep. Met bonkend hart bleven we staan en keken of er nog meer leeuwen in de buurt waren. We zagen er geen maar namen geen risico en begonnen heel rustig aan de terugtocht. Weer op de lodge sprongen we snel in de landrover om te gaan kijken of we de leeuwin nog konden zien. We vonden twee leeuwinnen en twee jonge mannetjes een klein stukje verder langs het pad.
Spannend maar wat een ervaring!

Groetjes vanuit de bush,
Miriam