zondag 22 mei 2011

Wichelroede, wetenschap of bijgeloof?

(for the english verison see:  Life in the African bush)Op onze lodge hier in de Afrikaanse bush hebben we een eigen put waar we ons water oppompen. We hebben geluk dat we een goede bron hebben want water is belangrijken niet altijd vanzelfsprekend in dit droge gebied. Vorige winter hadden we problemen met het water, we konden telkens maar een beetje pompen. Omdat het aan het einde van het droge seizoen was waren we een beetje bang dat het waterpeil misschien te ver gezakt was, gelukkig bleek dit niet zo te zijn. De klusjesman, André, die ons hielp de pomp uit de put te halen constateerde dat
het waterpeil nog goed was en dat de pomp een beetje dichtgeslibd was waardoor hij telkens na een poosje pompen afsloeg.
André heeft veel ervaring in de bush, onder andere met boorputten zoals die van ons en vertelde dat hij ook water kan vinden met behulp van een wichelroede. Nu heb ik hier altijd een beetje sceptisch tegenover gestaan. Hij sneed een geschikte tak van een struik en begon met Corné door het kamp te lopen, intussen uitleggend hoe bomen een indicatie kunnen zijn van goed grondwater. Na een poosje kwamen ze terug en toch wel nieuwsgierig ging ik ook een kijkje nemen. Corné was erg enthousiast en vertelde dat hij het ook gevoeld had. Op zijn aandringen gaf André me de gevorkte tak en vertelde me hoe ik hem vast moest houden. Ik liep wat rond en tot mijn verbazing voelde ik vlakbij onze put de tak inderdaad naar de grond trekken. André vertelde dat niet iedereen even gevoelig is maar dat ik er een goed gevoel voor had. Ondanks dat ik het zelf gevoeld had vond ik het nog steeds een beetje raar.
Tot we een aantal weken later een gast kregen op onze lodge die me uitlegde hoe het nu zit. Het ondergronds stromende water geeft een bepaalde elektrische lading af. Mensen hebben ook een bepaalde elektrische lading, denk maar aan de keren dat je iets van ijzer vastpakt en een schok krijgt! Als je er gevoelig voor bent reageert de stok in je hand op de wisselwerking van de elektrische lading van het water en je lichaam.
Nu begrijp ik eindelijk waarom ik soms zo’n raar gevoel in mijn benen heb als ik in bed lig. Verschillende keren heb ik Corné ervan beschuldigd dat hij zo lag te wiebelen in bed maar nu blijkt dat het gewoon een waterader is die onder onze slaapkamer doorloopt. Als je gevoelig genoeg bent voor het elektrische veld van het water kun je dit namelijk ook zonder wichelroede voelen, vooral als je ontspannen bent zoals in bed. Nu ik erop let is het heel duidelijk dat dit gevoel vaker voorkomt als het in de bergen veel geregend heeft en er dus meer water onder ons huis door stroomt.
In ieder geval ben ik om, een wichelroede werkt!
Niet alleen heb ik het zelf gevoeld maar ik heb ook een wetenschappelijke verklaring gehoord waarom het werkt. Een mens is nooit te oud om te leren.
Groetjes uit de bush
Miriam

Geen opmerkingen:

Een reactie posten