zaterdag 28 mei 2011

Buffels, de bedachtzamen

(for the english verison see:  Life in the African bush)
Buffels zijn misschien wel de meest onberekenbare van de “Big Five”. Vooral de oude mannetjes die de kudde niet meer bij kunnen houden en die alleen of in kleine groepjes rondzwerven. Vanwege hun gewoonte om in de modder te rollen worden deze ook wel “daggaboys” genoemd. Dagga is de lokale naam voor cement en de opgedroogde modder op de buffels lijkt soms wel cement. De eerste jaren hier kregen we vooral deze daggaboys, alleen of in kleine groepjes, bij onze drinkplaats en in de droge rivierbedding langs onze lodge. Zo’n twee jaar geleden
hadden we een kudde van ongeveer 40 buffels een paar keer bij onze drinkplaats en afgelopen jaar kregen we zelfs een kudde van wel meer dan 100 dieren!

Ik heb ook een keer een spannende ontmoeting met een eenzame buffel gehad. In de tijd dat onze hond Dusty nog wat jonger was, liep ik altijd een klein stukje met hem. Op een keer zag ik verse buffelpoep op het pad liggen en meteen hoorde ik iets in de struiken een stukje verderop. Ik zag iets groots en donkers bewegen en wist dat het de buffel moest zijn. Omdat deze eenzame buffels erg onberekenbaar kunnen zijn ben ik meteen terug gelopen. Gelukkig was ik nog niet erg ver van de poort.

Gisteren kwamen onze gasten net terug van de gamedrive toen de grote kudde onze drinkplaats weer bezocht. Wel meer dan honderd buffels liepen rond onze ingang en de drinkplaats en nog lang na het diner hoorden we de achterblijvers grazen en snuiven. Wederom een geweldige ervaring.

Groetjes uit de bush
Miriam

Geen opmerkingen:

Een reactie posten